De groene rand in het Pajottenland
Wanneer je gaat citytrippen ga je automatisch op zoek naar rustige plekjes in de stad of de omgeving. Die oases van rust breken de hectiek die meestal in een stad heerst en geeft je de mogelijkheid om even op adem te komen na alle indrukken van de eerste dagen.
Onze eigen hoofdstad Brussel heeft niet de grootste aantrekkingkracht voor citytrippers, maar is wel zeker een citytrip waard. En wanneer je dan de drukte wil ontlopen, kan je perfect naar de groene rand rond Brussel.
Het Pajottenland ligt ten westen en zuidwesten van Brussel en herbergt een aantal fraaie groene gebieden die meer dan het bezoeken waard zijn.
De bekendste is het Hallerbos. Dit bos van 552 ha ligt ten zuidoosten van Halle en ten zuidwesten van Brussel. De plek is wereldberoemd voor de boshyacinten die er in april volop bloeien en het bos een paarse gloed geeft. Het Hallerbos is een restant van het oeroude bos waar ook het Zoniënwoud, dat ondertussen is uitgeroepen tot UNESCO-werelderfgoed, deel van uitmaakte. Het is een uitgestrekt bos die bruist van het leven en die doorkruist wordt door paadjes die telkens een ander verrassend uitzicht geeft op het groen.
Het grootste nadeel van het Hallerbos is dat het zo bekend is en bijgevolg bezocht wordt door duizenden mensen tegelijkertijd. Een foto nemen in het bos zonder dat andere mensen op die foto’s staan, is dan ook een bijna onmogelijke opdracht. Bovendien is het moeilijk om de periode te voorspellen waarin de boshyacint zijn paarse kleur laat zien.
Het goede nieuws is dat het bos ook als de boshyacint niet bloeit ongelooflijk prettig oogt. Onder andere de bosanemonen zorgen in de lente voor een mooi wit tapijt. Het bos oogt dan ook het hele jaar door mooi. Wanneer je toch graag de boshyacinten erbij neemt, moet je normaalgezien uitgaan van een bezoek in de tweede helft van april.
Wil je het bos toch wat meer voor jezelf, dan plan je het bezoek best in op een regendag. Het bos is goed dicht begroeid waardoor je, wanneer je goed bent aangekleed, niet zo veel last hebt van de regen. En met wat geluk breekt het wolkendek open en kan de zon toch zijn stralen op het bloementapijt werpen.
Rond het bos zijn er verschillende parkeerterreinen. Best gelegen zijn parkeerterreinen 2 en 3. Op deze terreinen kom je relatief snel bij een kruispunt van dreven van waaruit je het bos kunt verkennen..
Kasteel van Gaasbeek.
Een heel stuk kleiner, maar daarvoor niet minder mooi is het kasteelpark van Gaasbeek.
Het kasteel zelf wordt momenteel gerestaureerd. De restauratie zou afgewerkt moeten zijn in 2023.
Maar het kasteelpark blijft open en is zeker een bezoek waard. De statige lanen tussen de bomen en rond de vijvers leiden je rond het park. Ook hier kunnen boshyacinten gevonden worden ook al zijn dit er minder dan in het Hallerbos. Het park van 49ha bevat een aantal van de oudste bomen van de streek en geeft je de rust die je zoekt.
En wanneer je op een zonnige dag zin hebt om even af te koelen, dan vind je aan de overkant van de weg de krijmerie van Gaasbeek waar verschillende lekkere ijssmaken ook je smaakpapillen verwennen.
Domein van Huizingen.
Een derde groen gebied dat een bezoek waard is, is het provinciedomein Huizingen. In tegenstelling tot de twee voorgaande gebieden is het provinciedomein betalend. Maar in het park van 91ha vind je dan ook heel wat recreatiemogelijkheden. Naast speeltuinen, een zwembad en heel wat sportinfrastructuur zoals tennisvelden vind je er ook een mooie rotstuin die recent werd gerestaureerd. Naast rotsen en planten vind je er ook een 330 meter lange beek met idyllische bruggetjes.
Daarnaast vind je er ook een dierenpark met vooral boerderijdieren, maar ook enkele reeën. Voor de kleinsten is dit altijd een belevenis. En misschien is dit ook één van de beste plekken om het authentieke Brabants trekpaard te zien.
Kasteel van Beersel.
Misschien niet zo groen, hoewel het gelegen is in een groot graspark en volledig omringd door een middeleeuwse slotgracht. Dit kasteel mag gerekend worden bij de mooiste kastelen van België.
Dit middeleeuwse kasteel heeft drie karakteristieke torens die onderling met elkaar verbonden zijn. Hoewel het kasteel een vervallen indruk geeft omdat het in de 19de eeuw werd verwaarloosd, hangt er wel een romantisch beeld op van het kasteelleven.
Let er wel op dat je bij het bezoek aan het kasteel goed schoeisel draagt. Op het binnenplein liggen overal kasseien en ook de trappen en ruimtes in het kasteel zijn niet echt effen te noemen.
Vertrekpunt:
Wij logeerden in Pamel, een deelgemeente van Roosdaal, de toegangspoort tot het Pajottenland. Het Pajottenland zelf is uitgebreider dan je zou vermoeden dus een auto is een welkom vervoersmiddel. Alhoewel je de streek perfect ook met de fiets kan verkennen. Voorzie dan wel dat je de fietsen met de auto kan meenemen zodat je je met de auto kan verplaatsen en andere hoekjes van het Pajottenland kunt ontdekken. Hou er wel rekening mee dat het Pajottenland niet valt onder het vlakke Vlaamse land. Het heuvelachtige gebied vraagt wel iets van je conditie, maar de uitzichten laten je wel onmiddellijk vergeten welke inspanningen je ervoor hebt moeten leveren.
Later beschrijven we zeker nog twee mooie fietstochten die we in de streek hebben ondernomen.